با ما

عفونت مثانه نوعی عفونت باکتریایی است که در مثانه اتفاق می افتد. به این نوع عفونت، عفونت مجاری ادراری نیز می گویند. زیرا علاوه بر مثانه می تواند کلیه، رحم و مجرای پیشاب را نیز درگیر کند. بیشتر عفونت های مثانه به صورت ناگهانی اتفاق می افتند اما برخی از آن ها نیز در طول طولانی مدت ایجاد می شوند. درمان بیماری در مراحل اولیه بهترین راه جلوگیری از گسترش عفونت می باشد. در این مقاله می خواهیم نکات مهم درباره عفونت مثانه در زنان را برای شما عزیزان اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

چه چیزی باعث عفونت مثانه می شود؟
چه کسی در معرض عفونت مثانه است؟
علائم عفونت مثانه چیست؟
نحوه تشخیص عفونت مثانه
درمان عفونت مثانه
جلوگیری از عفونت مثانه

چه چیزی باعث عفونت مثانه می شود؟

به طور کلی باکتری هایی که وارد مجاری پیشاب ومثانه می شوند باعث عفونت مثانه را ایجاد می کنند. معمولا باکتری از طریق ادرار از بدن خارج می شود. در مردها غدد پروستات، که هورمون های محافظ در مقابل باکتری ها را ایجاد می کنند، سیستم دفاعی قوی تری فراهم می کنند. اما باز هم امکان دارد باکتری ها به دیواره مثانه بچسبند و به سرعت تکثیر شوند. در این مرحله بدن نمی تواند باکتری ها را از بین ببرد بنابراین عفونت مثانه اتفاق می افتد.

مطالعات نشان می دهد در بیشتر موارد عفونت مثانه به وسیله باکتری E.coli یا کاندیدا ایجاد می شود. این باکتری در روده بزرگ بصورت طبیعی وجود دارد. اما زمانی که این باکتری ها بیش از حد طبیعی زیاد شوند و یا مقدار اضافی آن ها از طریق ادرار خارج نشود باعث عفونت مجاری ادراری خواهد شد.

کلامیدیا و میکوپلزاما باکتری های دیگری هستند که باعث عفونت می شوند. این باکتری ها از طریق بیماری های مقاربتی وارد بدن شده و علاوه بر مثانه، بر اندام های جنسی مانند واژن نیز اثر می گذارند.

چه کسی در معرض عفونت مثانه است؟

هر فردی در هر سنی می تواند مبتلا به عفونت مثانه شود اما خانم ها نسبت به آقایان خیلی بیشتر مستعد این نوع عفونت هستند. زیرا خانم ها مجاری پیشاب کوتاه تری دارند و به مقعد نزدیک تر است. بنابراین باکتری ها راحت تر به مثانه می رسند. به همین دلیل در خانم ها، باکتری ها فاصله کوتاه تری را برای رسیدن به مثانه طی می کنند و فعالیت بیشتری در مجاری ادراری خواهند داشت.

فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که احتمال ابتلا به عفونت مثانه را در خانم ها و آقایان افزایش می دهد. این فاکتورها عبارتند از:

• افزایش سن
• تحرک نداشتن
• مصرف مایعات به مقدار کم
• عمل جراحی در مجاری ادرار
• استفاده از سوند ادراری
• انسداد مجاری ادرار که باعث مسدود شدن مثانه و مجاری پیشاب می شود.
• اختلالات مجاری ادرار که به دلیل نقص در هنگام تولد یا زخم ایجاد شده است.
• احتباس ادرار که باعث مشکل در تخلیه مثانه می شود.
• پروستات بزرگ
• بی اختیاری روده
• بارداری
• دیابت

مطالعات نشان می دهد متاسفانه پس از به وجود آمدن اولین عفونت ادراری در آقایان در صورت عدم درمان کامل در دفعات بعد عفونت با شدت بیشتری ظاهر می شود. زیرا باکتری ها از طریق غدد پروستات به بافت ها راه پیدا می کنند و در آن ها پنهان می شوند.

علائم عفونت مثانه چیست؟

علائم عفونت مثانه متناسب با شدت آن متفاوت است. تغییر ناگهانی در هنگام ادرار، درد و سوزش نشانه های اصلی عفونت می باشد. علائم رایج دیگر عفونت مثانه عبارتند از:

• ادرار خونی یا تیره
• بیش از حد ادرار کردن
• ادرار بد بو
• درد یا سوزش ادرار
• نیاز شدید به ادرار کردن
• فشار یا گرفتگی در قسمت پایین شکم یا قسمت پایین پشت کمر

عفونت مثانه باعث پشت درد می شود. این درد به دلیل درد ایجاد شده در کلیه می باشد. در این حالت درد در هر دو طرف پشت بدن و در قسمت میانی پشت حس می شود. این حالت علامت رسیدن عفونت به کلیه است. عفونت کلیه باعث تب نیز می شود و باید در اسرع وقت مورد درمان قرار بگیرد تا مسائل و خطرات پیچیده تری برای شما ایجاد نکند. 

نحوه تشخیص عفونت مثانه

پزشک با انجام آزمایش ادرار عفونت مثانه را تشخیص می دهد. در این آزمایش فاکتورهای زیر بررسی می شوند:

• گلبول های سفید خون
• گلبول های قرمز خون
• نیترات
• باکتری ها
• سایر مواد شیمیایی موجود در ادرار 

پزشک همچنین ممکن است آزمایش کشت نیز انجام دهد که به وسیله آن نوع باکتری موجود در ادرار تعیین می شود. هنگامی که نوع باکتری مشخص شد، حساسیت باکتری به آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار می گیرد. در این صورت مشخص می شود که عفونت به وسیله چه آنتی بیوتیکی درمان می شود.

درمان عفونت مثانه

عفونت مثانه توسط داروهای ضد باکتری، کاهش درد و سوزش درمان می شود. روش های درمان خانگی نیز در درمان عفونت مثانه موثر و کمک کننده هستند.

مصرف دارو

برای از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت مثانه شده اند، آنتی بیوتیک تنها داروی مورد استفاده است. اگر احساس درد و سوزش دارید، پزشک قرص هایی برای تسکین تجویز می کند. رایج ترین قرصی که برای درمان عفونت مثانه استفاده می شود قرص فنازوپیریدین است.

درمان خانگی

مصرف مایعات زیاد باعث خروج راحت تر باکتری ها از طریق ادرار می شود و آب بهترین مایع مصرفی برای بدن است. پزشک مصرف ویتامین ث و آب ذغال لخته را نیز به شما توصیه می کند تا مقدار اسید موجود در ادرار افزایش یابد. این اسید باعث از بین رفتن باکتری ها بصورت طبیعی می شود. مزیت دیگر استفاده از آب ذغال لخته جلوگیری از چسبیدن باکتری به دیواره مثانه و افزایش فعالیت و تکثیر آن ها می باشد. 

جلوگیری از عفونت مثانه

برخی تغییرات در روش زندگی باعث کاهش احتمال عفونت مثانه می شود. اگر زیاد دچار عفونت مثانه می شوید پزشک راه های پیشگیری را به شما پیشنهاد می کند. پیشگیری شامل مصرف آنتی بیوتیک به صورت روزانه می باشد. گاهی اوقات نیز پزشک مصرف آنتی بیوتیک بعد از رابطه جنسی را توصیه می کند. 

تغییر روش زندگی

تغییر در روش زندگی و کنار گذاشتن عادت های غلط نیز باعث کاهش یا حذف باکتری های ایجاد کننده عفونت می شوند. ما پیشنهاد می کنیم برای جلوگیری از عفونت در برنامه روزانه خود به توصیه های زیر عمل کنید:

• روزانه 6 تا 8 لیوان آب بنوشید. اما اگر مشکل کلیه دارید راجع به مقدار مایع مصرفی در روز با پزشک مشورت کنید.
• روزانه آب ذغال لخته مصرف کنید.
• به محض اینکه نیاز داشتید ادرار کنید.
• اگر خانم هستید بعد از ادرار از جلو تا عقب را به خوبی تمیز کنید و این کار را برعکس انجام ندهید.
• از اسپری ها، پودرها و دئودرانت های بهداشتی استفاده نکنید.
• به جای حمام کردن در وان، دوش بگیرید.
• لباس زیر کتان و لباس های گشاد بپوشید.
• هر روز لباس زیر خود را عوض کنید.
• به جای تامپون از نوار بهداشتی استفاده کنید.
• به جای استفاده از دیافراگم یا اسپرم کش از روش های دیگر کنترل بارداری استفاده کنید.
• از کاندوم های روان کار غیرمنی کش استفاده کنید.
• قبل و بعد از نزدیکی جنسی ادرار کنید.

سخن آخر

بیشتر عفونت های مثانه بعد از 48 ساعت یا بعد از مصرف یک دوره آنتی بیوتیک مناسب فروکش می کنند. اما برخی عفونت های مثانه به خاطر برخی مشکلات بدن یا باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک به کلیه نیز پیشروی می کنند. عفونت مزمن مثانه نیاز به ترکیبی از درمان و پیشگیری دارد. در برخی موارد مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک نیز مورد نیاز است. هر چقدر زودتر به درمان عفونت مثانه بپردازید، احتمال گسترش عفونت کاهش می یابد. بنابراین بهتر است در صورت مشاهده علائم اولیه حتما به پزشک مراجعه کنید و مورد درمان قرار بگیرید. 

[collapse id=2951]

منبع: سلامت بانوان اوما

با اینکه دوران بارداری دوران حساس و سختی است و احتمالا شما مجبور هستید عوارض زیادی را تحمل کنید اما خوبی هایی هم دارد مثلا اینکه پوستتان درخشان تر می شود، بدنتان به دلیل پرهیزهای غذایی سالم تر است و مهم تر از همه اینکه پریود نمی شوید. اما شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که بعد از زایمان دوره های ماهیانه شما به چه شکلی خواهد بود؟ در واقع زمان بازگشت پریود شما بعد از زایمان بیشتر به این بستگی دارد که آیا نوزادتان از شیر شما تغذیه می کند و یا اینکه شیر خشک می خورد؟ همچنین به طور کلی مانند تغییری که وجود بچه در زندگی شما ایجاد کرده است پریود های شما نیز تفاوت هایی با قبل مادر شدن خواهد داشت. در این مقاله می خواهیم به طور کامل در مورد پریود شدن بعد از زایمان با شما مامان های اومایی عزیز صحبت کنیم. با ما همراه باشید. 

بعد از زایمان چه زمانی پریود برمی گردد؟

اگر شما به فرزندتان شیر نمی دهید، دوره شما حدود شش تا هشت هفته پس از زایمان برمی گردد. اما در صورت تغذیه نوزاد با شیر مادر، مدت زمان بازگشت پریود شما بسته به شرایط بدنی می تواند متفاوت باشد. حتی برخی مادران تا شش ماه بعد از زایمان پریود نمی شوند و این به دلیل هورمون پرولاکتین و تحریک کننده تولید شیر در بدن است که در این دوران بیش از حد طبیعی تولید می شود. برای برخی مادران نیز چه فرزندشان تنها با شیر مادر تغذیه شود و چه از طریق روش های کمکی دیگر تغذیه گردد بعد از چند ماه دوره ماهیانه بر می گردد. 

اگر شما فرزندتان را به روش طبیعی زایمان کرده اید و خیلی سریع پریودی شما برگشته است احتمالا پزشک توصیه می کند در این دوره ها از تامپون استفاده نکنید. زیرا هنوز بدن شما در حال بهبودی است و وجود تامپون ها در این زمان می تواند باعث ایجاد یک نوع بیماری به نام تروما شود. حتی بعد از این زمان نیز اگر تمایل به استفاده از تامپون داشتید حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

اولین پریودی بعد از زایمان چگونه است؟

چه کودک خود را به صورت واژینال و چه از طریق سزارین به دنیا آورده باشید، احتمال خونریزی و افزایش ترشحات بعد از زایمان وجود دارد. در واقع بلافاصله بعد از زایمان بدن شما به خارج کردن بافت های باقی مانده از رحم ادامه می دهد تا کاملا آن را پاکسازی کند. 

در چند هفته اول بعد از زایمان ممکن است خون ریزی سنگین تر باشد و لخته هایی را نیز در آن مشاهده کنید. با گذشت چند هفته، این خون جای خود را به ترشحات واژینال موسوم به lochia می دهد. Lochia یک مایع تولید شده توسط بدن است که به رنگ سفید خامه ای تا قرمز روشن می باشد.

این نوع ترشحات می تواند حدود شش هفته ادامه یابد. اگر ترشحات شما به شکل لوشیا بود و بعد از مدتی که متوقف شد دوباره خونریزی شروع شد، این خونریزی احتمالاً دوره شماست و دیگر ربطی به زایمان ندارد. 

برای تشخیص خونریزی بعد از زایمان و پریودی می توانید از روش های زیر نیز استفاده کنید:

- خونریزی قرمز روشن که شش یا چند هفته پس از زایمان رخ می دهد، احتمالاً لوشیا نیست و پریود شما خواهد بود.

- با افزایش فشار یا فعالیت خونریزی ناشی از بارداری می تواند افزایش یابد. اگر تخلیه شما با فشار زیاد شود و هنگام استراحت کاهش پیدا کند، احتمالاً lochia است.

- Lochia همچنین بوی مشخصی دارد. به دلیل اینکه لوشیا با بافت های بارداری مخلوط شده است احتمالا بوی شیرین و ملایمی دارد که مانند بوی خونریزی پریودی نیست. 

- در اولین سال پس از زایمان، طبیعی است که دوره های شما از نظر طول، زمان بین چرخه ها و شدت خونریزی نوسان داشته باشد. این شرایط به ویژه در خانم هایی که شیر خودشان را به نوزاد می دهند بیشتر اتفاق می افتد. 

- بیشتر زنان پس از زایمان 2 تا 7 روز خونریزی دارند و بعد از بازگشت دوره قاعدگی "عادی" طول دوره آن ها از 21 تا 35 روز می باشد و ممکن است نسبت به قبل از بارداری تغییر کند. 

چرا در زنان شیرده پریودی دیرتر بر می گردد؟

به طور معمول، زنانی که فرزندشان را با شیر خودشان تغذیه می کنند تغییرات هورمونی بیشتری نسبت به سایرین دارند. پرولاکتین، هورمون مورد نیاز برای تولید شیر مادر، می تواند هورمون های تولید مثل یعنی استروژن و پروژسترون که عامل پریودی هستند را سرکوب کند. در نتیجه، شما مدتی تخمک گذاری و در نتیجه ریزش لایه درونی رحم و پریودی نخواهید داشت. البته این تغییرات در همه افراد یکسان نیست و ممکن است در برخی زنان شیرده پریودی سریعا برگردد. بنابراین نمی توان شیردهی را راه مناسبی برای پیشگیری از بارداری مجدد دانست. 

آیا پریود من روی شیر مادر تأثیر خواهد گذاشت؟

با بازگشت پریود، ممکن است متوجه تغییراتی در تأمین شیر یا واکنش کودکتان نسبت به شیر شوید. بنابراین تغییرات هورمونی که باعث می شود شما پریود شوید، می تواند بر شیر مادر نیز تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، ممکن است در اولین پریودی شاهد کاهش تولید شیر شوید و یا واکنش های خاصی از نوزادتان نسبت به شیر را ببینید. زیرا تغییرات هورمونی می تواند ترکیب شیر و مزه آن را تغییر دهد. با این حال، این تغییرات معمولاً بسیار جزئی هستند و توانایی شیردهی شما را زیاد کاهش نمی دهد. 

آیا دوران شیر دهی می تواند یک روش طبیعی برای جلوگیری از بارداری باشد؟

برخی از خانم ها از دوران شیردهی به عنوان یک روش طبیعی برای پیشگیری از بارداری استفاده می کنند. طبق اعلام انجمن متخصصان بهداشت باروری، در صورتی که فرزندتان را تنها با شیر مادر تغذیه می کنید احتمال بارداری شما بخصوص در شش ماه اول 1 درصد است. اما حتی اگر تغذیه با شیر مادر باروری شما را کاهش دهد این روش خیلی روش تضمینی برای جلوگیری از بارداری مجدد و ناخواسته نیست. 

نکته مهم در این روش کنترل بارداری تغذیه مطلق نوزاد با شیر مادر است. یعنی به غیر از شیر مادر، هیچ مایعات حتی آب یا مکمل ها و یامواد جامد دیگر نباید به کودک داده شود. چون این اتفاق به ندرت پیش می آید و به احتمال زیاد شما مجبور به دادن مایعات دیگر به نوزاد در کنار شیر خودتان هستید پس خیلی هم نمی توانید روی عدم بارداری به دلیل شیردهی حساب کنید. 

همچنین اگر شیرد میدهید و پریود شما برگشته است به معنی بازگشت تخمک گذاری می باشد و احتمال بارداری مجدد در صورت عدم استفاده از روش های پیشگیری دیگر وجود دارد. همچنین شما نمی دانید که پریود شما چه زمانی بر می گردد و تخمک گذاری حدود 14 روز قبل از خونریزی انجام می شود پس ممکن است قبل از بازگشت پریودی به دلیل تخمک گذاری باردار شوید. 

خوشبختانه روش های ایمن و مؤثر زیادی برای برای پیشگیری از بارداری برای افرادی که شیر می دهند در دسترس است. گزینه های غیر هورمونی مانند دستگاه داخل رحمی مس (IUD) ، کاندوم و دیافراگم ها همیشه برای دوران شیردهی بی خطر و موثر هستند.

همچنین برخی از گزینه های کنترل هورمونی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد که در هنگام شیردهی مشکلی ایجاد نمی کنند و مناسب می باشند. در این زمینه تنها باید با پزشک خود مشورت کنید. به طور کلی، قرص های ترکیبی با دوز کم که حاوی استروژن و پروژستین هستند پس از بهبود یافتن شرایط زایمان برای شما مناسب می باشند. 

چه تفاوتی در پریودهای بعد از زایمان وجود دارد؟

هنگامی که بعد از زایمان پریود شما دوباره شروع می شود بخصوص اولین پریودی ماننده دوره های قبل از بارداری نخواهد بود. بدن شما دوباره باید با این برنامه هماهنگ شود. شما ممکن است برخی از تفاوت های زیر را تجربه کنید:

• درد و گرفتگی های شدید تر از حد معمول 
• لخته های کوچک خون
• خونریزی سنگین تر
• توقف خونریزی و شروع مجدد آن
•  افزایش درد های پریودی
• پریود های نامنظم 

به طور کلی اولین دوره بعد از زایمان ممکن است سنگین تر از گذشته باشد. همچنین ممکن است به دلیل افزایش مقدار لایه رحمی که نیاز به ریختن دارد، با گرفتگی و درد شدیدتری همراه باشد. بعد از چند دوره پریودی این تغییرات تا حد زیادی کاهش پیدا خواهند کرد. همچنین در موارد نادر، عوارضی مانند مشکلات تیروئید یا اندومتریوز می تواند باعث خونریزی شدید بعد از بارداری شود. اندومتریوز به معنی ضخیم شدن زیاد دیواره رحم است.

زنانی که قبل از بارداری اندومتریوز داشتند، ممکن است بعد از زایمان دوره سبک تری داشته باشند. گاهی نیز پریودهای سخت می تواند به دلیل دو بیماری نادر، سندرم آشرمن و سندرم شیهان ایجاد شود. سندرم اشرمن منجر به ایجاد اسکار یا زخم  در رحم می شود. سندرم شیهان نیز در اثر آسیب به غده هیپوفیز شما ایجاد می شود که ممکن است باعث خونریزی شدید شود. در هر حال اگر خونریزی خیلی شدید و غیر قابل تحمل بود باید سریعا به پزشک مراجعه کنید تا خطری شما را تهدید نکند. 

چه عواملی باعث پریودهای دردناک پس از زایمان می شود؟

دوره های دردناک پس از زایمان به دلیل ترکیبی از چندین عامل ایجاد می شود. این عوامل عبارتند از:

• افزایش شدت گرفتگی رحم
• تاثیرهورمون های شیردهی بر هورمون های جنسی
• حفره رحم بعد از بارداری بزرگتر می شود. در نتیجه دیواره بیشتری تشکیل شده و در پریودی شما درد و خونریزی بیشتری را تجربه می کنید. 

در خونریزی بعد از زایمان باید مراقب چه مواردی باشیم؟

مهم است که در صورت بروز هر یک از علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

• خیس شدن بیش از یک پد در هر ساعت
• خونریزی همراه با درد ناگهانی و شدید
•  تب ناگهانی
•  خونریزی مداوم بیش از هفت روز
•  لخته های خون بزرگ
•  ترشحات بد بو
• سردردهای شدید
•  مشکلات تنفسی
•  درد هنگام ادرار

در صورت تجربه این علائم یا هر چیز غیر عادی دیگری که مربوط به پریود شماست با پزشک خود تماس بگیرید. برخی از این علائم ممکن است نشان دهنده عفونت و بیماری های دیگر باشد که باید مورد پیگیری و درمان قرار بگیرد. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم بسته به شرایط شما و تغذیه نوزاد زمان بازگشت پریود بعد از زایمان برای هر فردی متفاوت از دیگری است و حتی خونریزی ها و پریودهای بعد از زایمان نسبت به قبل از بارداری متفاوت خواهد بود و به دلیل اینکه نمی توان زمان دقیقی برای بازگشت پریودی بعد از زایمان تعیین کرد نمی توان به طور مطمئن از دوران شیردهی به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده نمود و باید از روش های دیگر هم کمک گرفت. 

اگر در مورد اولین دوره بعد از بارداری چیزی غیر عادی به نظر می رسد، با پزشک خود تماس بگیرید. خونریزی بیش از حد یا نشانه های عفونت نگران کننده است. پس به بدن خود توجه کافی داشته باشید. 

[collapse id=2952]

منبع: سلامت بانوان اوما

همان طور که می دانید مطمئن ترین روش های مشخص شدن بارداری ابتدا انجام تست های خانگی و بعد هم آزمایش خون است اما برخی از روش های قدیمی و سنتی نیز وجود دارند که می توانند در تشخیص بارداری به شما بانوان اومایی عزیز کمک کنند. یکی از این روش ها تست بارداری با خمیردندان است.

 در واقع اعتقاد بر این است که اگر خمیردندان نسبت به ادرار واکنش نشان دهد به معنی بارداری می باشد. با اینکه این روش نسبت به کیت های تشخیص بارداری در خانه خیلی ارزان تر است اما علمی نیست و نمی توان صد در صد به آن اطمینان کرد. در این مقاله می خواهیم نحوه انجام آزمایش بارداری با خمیردندان را به شما آموزش دهیم. با ما همراه باشید. 

آزمایش بارداری خمیردندان چگونه انجام می شود؟

این آزمایش سنتی نیازی به آماده سازی وسایل یا انجام کار خاصی ندارد. برای بررسی واکنش خمیر دندان تنها به یک نمونه ادرار، خمیر دندان معمولی سفید و یک فنجان کوچک احتیاج خواهید داشت.  مقداری خمیر دندان را درون یک فنجان خالی فشار دهید.

ادرار را در یک فنجان جداگانه جمع کنید و به آرامی چند قطره از آن را به داخل فنجان حاوی خمیر دندان اضافه کنید. چند دقیقه صبر کنید تا واکنش خمیردندان را ببینید. اگر خمیردندان تغییر رنگ داد یا خورده شد به معنی باردار شدن شما می باشد. 

تست بارداری خمیردندان چگونه کار می کند؟

متخصصان هنوز در مورد صحت این آزمایش تردید دارند. اما معتقدند که ترکیبات موجود در خمیر دندان با هورمون حاملگی hCG در ادرار واکنش نشان می دهند ومانند آزمایش معمولی بارداری یعنی بی بی چک کار خواهد کرد.

از نظر تئوریک، هرگونه واکنشی که در ترکیب ادرار و خمیردندان وجود داشته باشد، ممکن است به دلیل خاصیت اسیدی ادرار و قلیایی بودن خمیردندان باشد و کف ایجاد کند در حالی که اصلا هیچ هورمون hCG در ادرار نباشد. برای مطمئن شدن از واکنش خمیردندان  به دلیل hCG ، باید از شریک زندگی خود نیز بخواهید که آن را انجام دهد. اگر نسبت به ادرار همسرتان چنین واکنشی وجود نداشته باشد، می توان آن را به عنوان یک آزمایش مثبت بارداری در نظر گرفت. اما در نهایت باید با انجام آزمایش خون بارداری شما توسط پزشک تایید شود. 

خمیردندان حاوی کربنات کلسیم است که با ادرار به دلیل اسیدی بودن واکنش می دهد و به خاطر تولید دی اکسید کربن مقدار زیادی کف و حباب ایجاد می کند و هرچه ادرار اسیدی تر باشد واکنش بیشتری اتفاق می افتد. به همین دلیل وقتی هورمون های بارداری در ادرار وجود داشته باشد خمیردندان خورده می شود و از بین می رود. 

pH ادرار به طور معمول اسیدی است و بین <6.0 تا 7.5 متغیر است. نتایج آزمایش حاملگی خمیردندان به میزان pH ادرار و خمیر دندان بستگی دارد. پس ترکیبات خمیردندان نیز می تواند در نتیجه این تست تاثیر داشته باشد و حتی نتایج اشتباهی ایجاد کند. 

 HCG یا هورمون بارداری از سلول های جفت پس ازانجام لقاح تولید می شود و با پیشرفت بارداری به مرور افزایش می یابد. اکثر آزمایش های سنتی و مدرن مشخص کردن بارداری بر اساس تشخیص این هورمون کار می کنند. 

تست بارداری خمیر دندان چقدر دقیق است؟

آزمایش حاملگی خمیر دندان روشی دقیق یا مطمئن برای تأیید بارداری نیست. این روش تنها یکی از تست های جالب بارداری سنتی است که می توانید آن را امتحان کنید. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که بگوید خمیر دندان می تواند هورمون hCG را تشخیص دهد.

تست بارداری با خمیر دندان را باید چه موقع از روز انجام داد؟

بهترین زمان برای همه تست های بارداری ادرار اول صبح بعد از بیدار شدن از خواب است. همچنین برای اینکه نتایج مطمئن تری به دست آورید بهتر است اجازه دهید یک هفته از تاخیر در پریودتان بگذرد. 

چگونه می توان نتایج تست حاملگی خمیردندان را بررسی کرد؟

تغییر رنگ یا خوردگی خمیر دندان به معنای نتیجه مثبت تست بارداری با خمیردندان و وجود هورمون بارداری در ادرار است. در صورت منفی بودن نتیجه تست شما واکنشی را مشاهده نمی کنید و مخلوط دست نخورده باقی می ماند و از بین نمی رود. 

آزمایش حاملگی در منزل با بی بی چک

این آزمایشات کاملا مقرون به صرفه و قابل اعتماد هستند و نتیجه آن ها در چند دقیقه مشخص می شود. آنها وجود هورمون hCG را در ادرار تشخیص می دهند. اما بعضی اوقات، ممکن است نتایج آزمایش مثبت کاذب یا منفی کاذب باشد. معمولا اگر خیلی زود این آزمایش را انجام دهید حتی اگر باردار باشید با جواب منفی کاذب روبرو خواهید شد. همچنین اگر از روش های کمک بارداری یا برخی داروهای خاص استفاده می کنید ممکن است با جواب مثبت کاذب روبرو شوید.

برای به دست آوردن یک نتیجه دقیق، شما باید حداقل یک هفته پس از پریود  از دست رفته و با اولین نمونه ادرار در صبح، آزمایش بارداری ادرار را انجام دهید.

آزمایشات بالینی بارداری:

 پزشک ممکن است آزمایش خون و آزمایش ادرار یا هر یک از آن ها را برای تشخیص حاملگی توصیه کند. آزمایش ادرار مشابه آزمایش بارداری خانگی انجام می شود، اما نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. آزمایش خون نیز دو نوع است:

• آزمایش کیفی که وجود هورمون های بارداری را بررسی می کند.
• آزمایش کمی که مقدار تیتر هورمون بتا را تشخیص می دهد.

چه زمانی باید یک دکتر را ببینید؟

اگر شک دارید که باردار هستید، بهتر است با پزشک مشورت کنید. همچنین ممکن است علائم اولیه بارداری مانند درد شکم، خستگی، تغییرات میل غذایی، بیماری صبحگاهی، سینه های حساس و دردناک، خونریزی واژن، قاعدگی نامنظم و موارد دیگر را که می تواند نشانه بارداری باشد را مشاهده کنید.

هنگامی که پزشک با استفاده از آزمایشات ادرار، آزمایش خون یا سونوگرافی، بارداری شما را تأیید کرد، مراقبت های دوران بارداری برای شما شروع می شود و پزشک توصیه های مهم را برای شما توضیح خواهد داد. 

آزمایش حاملگی خمیردندان ممکن است آزمایش مناسبی برای تأیید بارداری شما نباشد. بهتر است به سراغ روش های استاندارد بروید و با پزشک مشورت کنید. هرچه زودتر بارداری شما توسط پزشک تایید شود بهتر است زیرا مراقبت های بارداری از همان ابتدا برای جلوگیری از عوارض خطرناک بارداری برای جنین و مادر بسیار مهم است. 

سخن آخر

روش های بسیار زیادی از قدیم و به طور سنتی در خانواده ها برای تعیین بارداری وجود دارد اما از نظر پزشکی این روش ها و حتی علائم اولیه بارداری نمی توانند به طور تضمینی بارداری شما را تایید کنند و هر زمان که احتمال بارداری در شما وجود داشت بهترین روش مراجعه به پزشک و انجام تست خون برای تایید بارداری می باشد تا مراقبت های بارداری در زمان مناسب انجام شوند و خطری برای شما و فرزندتان ایجاد نشود. 

[collapse id=2953]

منبع: سلامت بانوان اوما

در میلیون ها زن در سرتاسر دنیا بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS باعث مشکلات زیادی از جمله ناباروری شده است. دکتر Joel Batzofin ، پزشک متخصص در این زمینه در منهتن برنامه های درمانی تخصصی را برای خانم های مبتلا به این بیماری در نظر گرفته است که از نظر ایشان می توان آن را به سایر مراکز پزشکی در دنیا نیز گسترش داد. به عقیده ایشان در افراد مبتلا به PCOS که دچار ناباروری شده اند روش القای داخل رحمی یا همان آی یوی آی یک روش بسیار موثر است که همه پزشکان متخصص می توانند با انجام صحیح آن به باروری بیماران کمک کنند.

در این مطلب می خواهیم درمورد استفاده از روش IUI برای بیماران مبتلا به تنبلی تخمدان یا همان سندرم تخمدان پلی کیستیک توضیحاتی را برای شما اومایی های عزیز ارائه دهیم. با ما همراه باشید.

 تنبلی تخمدان چگونه بر باروری تاثیر می گذارد؟

به طور معمول، PCOS توسط تعدادی از علائمی که معمولاً رخ می دهد، شناسایی می شود. از جمله این علائم می توان به دوره های نامنظم، هورمون های اضافی مردانه که منجر به رشد غیر طبیعی مو و آکنه می شود و تخمدان های نامناسب برای تخمک گذاری طبیعی اشاره کرد. گاهی اوقات نیز هیچ علائمی مشاهده نمی شود و تا زمانی که ناباروری زن مشخص شود فرد متوجه وجود این بیماری نخواهد شد. بنابراین ناباروری یکی از علائم اصلی این بیماری می باشد. هرچند اگر این بیماری زود تشخیص داده شود قابل کنترل بوده و بر باروری فرد تاثیر خاصی ندارد فقط نیاز به کمی تلاش بیشتر برای بارداری هست. 

زنانی که مبتلا به PCOS هستند هورمون های مردانه بیشتری در بدنشان ترشح می شود که منجر به عدم تعادل هورمون ها خواهد شد و نتیجه اولیه آن بی نظمی در پریودهای شما می باشد. در بسیاری از موارد نیز تخمک گذاری در این خانم ها انجام نمی شود. 

روش های کنترل بیماری تنبلی تخمدان

در کلینیک های تخصصی مربوط به این بیماری، پزشک متخصص ابتدا برای درک وضعیت خاص شما، ارزیابی کاملی را انجام می دهد. با در نظر گرفتن تاریخچه پزشکی کامل، انجام آزمایشات خون و انجام معاینه جسمی و سونوگرافی، می توانیم بهترین برنامه درمانی اختصاصی را به شما عزیزان توصیه کنیم تا بیماری را کنترل و درمان نمایید. البته هنوز درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما می توان به خوبی آن را کنترل کرد. 

از نظر متخصصین این رشته بهترین درمان برای این بیماری ابتدا کاهش وزن تحت نظر یک متخصص تغذیه و سپس استفاده از هورمون درمانی با متفورمین و القای تخمک گذاری برای بارداری می باشد. اولین داروهایی که برای القای تخمک گذاری استفاده می شود کلومید است. اگر کلومید به تنهایی تاثیر مناسبی نداشته باشد انجام روش ای یو آی به شما پیشنهاد خواهد شد.

عملکرد روش ای یو ای برای بیماران مبتلا یه PCOS

برای انجام این روش پزشک متخصص ابتدا یک داروی  کمک باروری را برای شما تجویز می کند و سپس سیکل قاعدگی شما را کنترل خواهد کرد تا مطمئن شود تخمک های سالم و قابل باروری در تخمدان های شما به بلوغ رسیده و آزاد می شوند. در این روش اسپرم باید یا از طرف همسر شما باشد و یا از طریق یک اهدا کننده به تخمک های شما القا شود تا بارداری در زمان مناسب صورت گیرد. 

پزشک زمان تخمک گذاری را تخمین زده و در یک وقت مناسب به صورت مستقیم اسپرم آماده شده را به داخل رحم وارد می کند. انجام این کار فقط چند دقیقه طول می کشد و زیاد شما را اذیت نخواهد کرد. بعد از آن باید 10 الی 15 دقیقه به حالت دراز کشیده استراحت نمایید و سپس می توانید به خانه برگردید و بعد از 24 ساعت استراحت می توانید فعالیت های روزمره خود را به راحتی انجام دهید. 

سخن آخر

خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی مانند قدیم نیست که تا اشکالی در بارداری پیش آمد زوج ها نا امید شوند. پزشکان متخصص امروزی ابتدا علت ناباروری را تشخیص داده و سپس از میان روش های بسیاری که برای درمان ناباروری به وجود آمده اند بهترین روش را برای کمک به شما برای یک بارداری سالم و موفق انتخاب کرده و تا زمان رسیدن به نتیجه شما را همراهی خواهد کرد. اگر در مورد روشی که به شما پیشنهاد می شود آگاهی کافی ندارید می توانید از پزشک متخصص خود یا مشاورین تخصصی سایت اوما سوالات خود را بپرسید. ما همیشه در کنار شما خواهیم ماند. 

[collapse id=2954]

منبع: سلامت بانوان اوما

همان طور که می دانید خون عامل حیات انسان است و وظیه اصلی آن اکسیژن رسانی و تغذیه رسانی به تک تک سلول های بدن در نقاط مختلف است. یکی از ترکیبات خون پلاکت نام دارد که برای سلامتی شما باید همیشه در سطح متعادلی قرار داشته باشد. اما گاهی به دلایل مختلف ممکن است برخی افراد دچار کمبود و پایین آمدن پلاکت خون شوند. با گروه سلامت اوما در این مقاله همراه باشید تا علت های های مختلف پایین بودن پلاکت خون و روش های درمانی آن را بررسی کنیم.

پلاکت خون و پایین امدن سطح آن به چه معنی است؟

خون از چندین نوع سلول تشکیل شده است. این سلول ها در مایعی بنام پلاسما شناور می شوند. انواع سلول های خونی عبارتند از:

• سلول های قرمز خون
• گلبول های سفید خون
• پلاکت ها یا ترومبوسیت ها

هنگامی که پوست شما آسیب دیده یا بریده شود، پلاکت ها به هم می پیوندند و لخته می شوند تا خونریزی متوقف شود. هنگامی که پلاکت کافی در خون وجود نداشته باشد، بدن شما نمی تواند در هنگام خونریزی به اندازه کافی لخته ایجاد کند و در نتیجه با هر خونریزی معمولی ممکن است خون زیادی را از دست بدهید که کم کم باعث کم خونی و عوارض جدی تر خواهد شد.

به بیماری با تعداد پلاکت پایین ترومبوسیتوپنی نیز گفته می شود. بسته به علت اصلی ایجاد این حالت، این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. از نظر برخی پزشکان و محققان، علائم این بیماری شامل خونریزی شدید و بدون توقف می باشد که در صورت عدم درمان، ممکن است کشنده باشد. برخی افراد نیز ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند. به طور معمول، تعداد پلاکت پایین نتیجه بیماری های مزمن مانند سرطان خون یا استفاده از داروهای خاص است. خوشبختانه درمان صحیح و به موقع معمولاً وضعیت ترومبوسیتوپنی را برطرف می کند.

علائم دیگر پایین بودن پلاکت خون چیست؟

این که آیا شما علائم را تجربه کرده اید یا خیر، به تعداد پلاکت شما بستگی دارد. در موارد خفیف مانند مواردی که پلاکت کم خون در اثر بارداری ایجاد می شود، معمولاً هیچ علائمی مشاهده نخواهد شد. اما در موارد شدیدتر ممکن است باعث خونریزی غیرقابل کنترل شود، که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم اصلی پایین بودن پلاکت خون عبارتند از:

• کبودی و قرمزی در پوست بدن،  که به آن purpura گفته می شود.
•  بثورات و دانه های ریز قرمز یا بنفش بنام petechiae
•  خون دماغ
• خونریزی غیر طبیعی لثه ها
• وقتی بدنتان زخم می شود به مدت طولانی ادامه می یابد و خونریزی متوقف نمی شود.
• خونریزی شدید قاعدگی
•  خونریزی از روده بزرگ
• خون در مدفوع شما
• خون در ادرار شما

در موارد جدی تر، ممکن است خونریزی داخلی نیز اتفاق بیفتد. علائم خونریزی داخلی شامل موارد زیر است:

• مشاهده خون در ادرار
• مشاهده خون در مدفوع
• استفراغ خونین یا بسیار تیره

در صورت بروز هرگونه علائم خونریزی داخلی، فوراً به اورژانس مراجعه کنید یا تماس بگیرید. بندرت ممکن است این وضعیت منجر به خونریزی در مغز شما شود اما غیر ممکن نیست و یک خطر جدی محسوب می شود. اگر تعداد پلاکت خون شما پایین است و سردرد یا هرگونه مشکل عصبی را تجربه کردید، سریعاً به پزشک خود بگویید.

دلایل پایین آمدن سطح پلاکت خون چیست؟

علل احتمالی کاهش پلاکت در خون عبارتند از:

مشکلات مربوط به مغز استخوان

منظور از مغز استخوان، بافت اسفنجی داخل استخوان است. در این ناحیه تمام اجزای خون، از جمله پلاکت ها، تولید می شوند. اگر مغز استخوان شما به هر دلیلی به اندازه کافی پلاکت تولید نکند، میزان پلاکت خون کاهش می یابد. علل کاهش تولید پلاکت توسط مغز استخوان شامل موارد زیر است:

• کم خونی آپلاستیک
•  کمبود ویتامین B-12
•  کمبود فولات
•  کمبود آهن
• عفونت های ویروسی از جمله HIV، Epstein-Barr و آبله مرغان
•  قرار گرفتن در معرض شیمی درمانی، پرتودرمانی یا مواد شیمیایی سمی
•  مصرف زیاد الکل
•  سیروز
• سرطان خون
•  میلوددیپلازی

تخریب پلاکت ها

هر پلاکت حدود 10 روز در بدن به طور سالم زندگی می کند.اگر قبل از این زمان پلاکت ها تخریب شوند به مرور میزان پلاکت خون کاهش پیدا می کند. این شرایط ممکن است به دلیل عوارض داروهای خاص از جمله داروهای ادرارآور و داروهای ضد تشنج باشد. موارد زیر نیز می توانند باعث تخریب زودهنگام پلاکت ها شوند:

• فشار خون بالا یا طحال بزرگ شده
• یک اختلال خود ایمنی
• بارداری
•  وجود  یک عفونت باکتریایی در خون
•  پورپورا ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک
•  پورپورا ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک
•  سندرم اورمیک همولیتیک
• وجود لخته خون در رگ ها

پایین بودن پلاکت خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پزشک مشکوک به پایین بودن سطح پلاکت خون باشد، ابتدا معاینه جسمی را انجام می دهند. در طول معاینه، پزشک بدن شما را از نظر هرگونه کبودی غیرمعمول یا شواهدی از بیماری که علامت خونریزی مویرگی است و اغلب از علائم این بیماری می باشد، بررسی می کند.

پزشک شما ممکن است شکم شما را نیز بررسی کند تا اندازه طحال را بررسی نماید. زیرا طحال بزرگ نیز به معنی پایین بودن پلاکت های خون است. همچنین ممکن است از شما سؤال شود که آیا سابقه خانوادگی اختلالات خونریزی را دارید یا خیر؟ زیرا این نوع از اختلالات در خانواده ها می تواند موروثی باشد. در مرحله بعد پزشک آزمایشاتی را تجویز می کند.

آزمایش خون

برای تشخیص این وضعیت، پزشک شما باید آزمایش کامل شمارش پلاکت خون را انجام دهد. این آزمایش میزان سلول های موجود در خون را بررسی می کند. اگر تعداد پلاکت شما از حد طبیعی پایین تر باشد، پزشک به طور قطعی بیماری را تایید کرده و درمان را شروع می کند. تعداد پلاکت معمولی بین 150000 تا 450000 پلاکت در هر میلی لیتر خون است.
پزشک ممکن است بخواهد خون شما را برای آزمایش آنتی بادی های پلاکت نیز بررسی کند. این آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که پلاکت ها را از بین می برند. آنتی بادی های پلاکت می توانند به خاطر عارضه جانبی از داروهای خاص مانند هپارین یا به دلایل نامعلوم تولید شوند.

پزشک شما ممکن است آزمایش لخته شدن خون را نیز تجویز کند که شامل زمان ترومبوپلاستین جزئی و زمان پروترومبین یعنی زمان انعقاد خون است. این آزمایشات به سادگی با نمونه خون شما انجام می شوند. در آزمایشگاه مواد شیمیایی خاصی به نمونه اضافه می شود تا مشخص شود لخته شدن خون شما چقدر طول می کشد.

سونوگرافی

اگر پزشک شما مشکوک به بزرگ شدن طحال باشد، ممکن است سونوگرافی را برایتان تجویز کند. در این تست از امواج صوتی استفاده می شود تا از طحال شما عکس برداری شود. این کار می تواند به پزشک شما کمک کند تا میزان اندازه طحال شما را تشخیص دهد و در صورت بزرگ شدن درمان های لازم را شروع کند. 

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که مشکلی در مغز استخوان شما وجود دارد، آسپیراسیون مغز استخوان را تجویز می کند. در طی آسپیراسیون، پزشک شما از سوزن استفاده می کند تا مقدار کمی از مغز استخوان را از یکی از استخوان های شما خارج کند.

بیوپسی یا نمونه برداری مغز استخوان نیز ممکن است به تشخیص دقیق تر کمک کند. برای نمونه برداری پزشک شما از سوزن برای گرفتن نمونه ای از هسته مغز استخوان شما و معمولاً از استخوان ران استفاده می کند. ممکن است همزمان با آسپیراسیون نمونه برداری مغز استخوان هم انجام شود تا کمتر اذیت شوید.

نحوه درمان پایین بودن پلاکت خون چیست؟

نحوه درمان پلاکت پایین خون به علت و شدت شرایط شما بستگی دارد. اگر وضعیت شما خفیف باشد، پزشک ممکن است معالجه را متوقف می کند و فقط جلساتی را برای چکاپ و کنترل بیماری تعیین خواهد کرد. 

اما در شرایط شدید پزشک به شما توصیه می کند که برای جلوگیری از وخیم تر شدن وضعیت خود، اقدامات لازم را انجام دهید. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:

•  اجتناب از ورزش های تماسی
•  اجتناب از فعالیت های با خطر زیاد خونریزی یا کبودی
•  محدود کردن مصرف الکل
•  متوقف کردن یا تعویض داروهای موثر بر پلاکت ها، از جمله آسپرین و ایبوپروفن

اگر پایین بودن پلاکت خون شما شدیدتر باشد، ممکن است شما به درمان پزشکی نیاز داشته باشید. این درمان ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

•  انتقال خون یا پلاکت
•  تغییر داروهایی که باعث کاهش پلاکت خون می شوند. 
•  مصرف  استروئیدها
•  گلوبولین ایمنی
•  کورتیکواستروئیدها برای از بین بردن آنتی بادی های کاهش دهنده پلاکت ها
•  تغییر داروهایی که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند
•  جراحی برای برداشتن طحال

سخن آخر

همه افراد با سطح پایین پلاکت خون، به درمان نیاز ندارند. برخی از شرایطی که باعث کاهش تعداد پلاکت ها می شود در نهایت به طور خود به خود از بین رفته و دوباره پلاکت های بیشتری ساخته می شود. 

با این حال، افراد مبتلا به موارد شدید ممکن است نیاز به درمان های پزشکی و مراقبت های خاص داشته باشند. بعضی اوقات با درمان علت اصلی می توان سطح پلاکت خون را به راحتی افزایش داد.  برای درمان سریع تر باید با پزشک همکاری کنید و دقیقا همه دستورالعمل های او را انجام دهید تا به خوبی بتوانید بیماری را کنترل و درمان کنید.

[collapse id=2956]

منبع: سلامت بانوان اوما

روی یک ماده مغذی است که در تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود زخم ها، سنتز پروتئین ها و DNA و بسیاری از کارکردهای دیگر بدن نقش اساسی دارد. متاسفانه بدن انسان روی را ذخیره نمی کند. بنابراین فرد باید بصورت دائم از یک رژیم غذایی مناسب پیروی کند که به اندازه کافی روی داشته باشد. گاهی نیز ممکن است بدن دچار کمبود این ماده غذایی شده باشد و نیاز به مصرف مکمل داشته باشید البته مصرف مکمل را باید با تجویز پزشک شروع کنید. در این مقاله می خواهیم فواید روی و غذاهایی که دارای این ماده معدنی مهم هستند را به شما اومایی های عزیز معرفی کنیم. با ما همراه باشید. 

میزان روی مورد نیاز بدن بصورت روزانه

 انستیتوی ملی بهداشت (NIH) مقدار مصرف روزانه روی برای سنین مختلف را به شکل زیر توصیه می کند:

• مردان 14 ساله و بالاتر: 11 میلی گرم در روز
• زنان 14 ساله و بالاتر: 9 میلی گرم در روز
• زنان باردار: 11 میلی گرم در روز
• زنانی که شیرده هستند: 12 میلی گرم در روز

از بین همه مواد غذایی صدف دریایی بیشترین روی را دارد. با این حال خیلی مقرون به صرفه و قابل دسترس برای مصرف روزانه نیست. بنابراین اکثر افراد روی مورد نیاز خود را از طریق گوشت قرمز و مرغ که دارای مقادیر کمتری از روی می باشند تامین می کنند. 

غذاهای سرشار از روی

برخی از تولید کنندگان مواد غذایی نیز غذاهای مختلف را با روی فراوری می کنند تا بتواند نیاز روزانه افراد مصرف کننده را تامین کنند.  پس نمونه هایی از غذاهای سرشار از روی عبارتند از:

• 85 گرم صدف حاوی 74 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت گاو حاوی 5.3 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت خرچنگ حاوی 6.5 میلی گرم روی
• یک فنجان غلات غنی شده در وعده صبحانه حاوی 3.8 میلی گرم روی
• نصف فنجان لوبیای پخته شده حاوی 2.9 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت مرغ حاوی 2.4 میلی گرم روی

سایر منابع روی در رژیم غذایی فرد شامل ماست کم چرب، دانه کدو تنبل، شیر، نخود، جو دوسر فوری ، بادام و پنیر چدار است که به مراتب مقدار روی کمتری نسبت به موارد بالا دارند. در واقع هر پیمانه از این مواد غذایی حاوی 1 الی 2 گرم روی می باشد. 

با توجه به منابع غذایی محدود روی و عدم توانایی بدن برای ذخیره آن بدون برنامه ریزی مناسب و بخصوص با داشتن رژیم های گیاهی بدن قطعا دچار کمبود این ماده معدنی مهم می شود. 

نمونه هایی از غذاهای مناسب در رژیم گیاهخواران که دارای مقدار زیادی روی هستند عبارتند از:

• لوبیا
•  مخمرهای تغذیه ای
• آجیل
• جو دوسر
• جوانه گندم

منابع روی بر پایه سبزیجات به اندازه منابع گیاهی حیوانی قابل دسترس و با مقدار بالای روی نیستند و بدن نمی تواند روی را از منابع گیاهی به طور مؤثر جذب کند. براساس تحقیقاتی در سال 2017، ممکن است فردی که رژیم گیاهی یا گیاهخواری دارد، نسبت به افرادی که مرتباً از محصولات حیوانی استفاده می کنند 50% بیشتر با کمبود روی مواجه شوند. 

یعنی مثلا مردان دارای رژیم گیاهخواری باید روزانه 16.5 میلی گرم روی و زنان دارای رژیم گیاهخواری روزانه 12 میلی گرم روی مصرف کنند تا این کمبود جبران شود. همچنین افرادی که از مکمل های روی استفاده می کنند نباید به طور همزمان از مکمل های دیگری مانند کلسیم، مس، اسیدفولیک، آهن و منیزیم استفاده کنند. زیرا مصرف همه این مواد معدنی با هم بر جذب مواد غذایی در بدن تاثیر منفی می گذارد. بنابراین در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

فواید روی چیست؟

روی در چندین عملکرد بدن نقش مهمی دارد که عبارتند از:

رشد: افراد برای رشد و نمو بدن نیاز به روی دارند. کمبود روی می تواند منجر به اختلال در رشد بخصوص در کودکان و نوجوانان شود.

بهبود عملکرد سیستم ایمنی: بدن ما برای ساخت سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت های  T برای رویارویی با انواع بیماری ها از روی استفاده می کند.

عملکرد آنزیم ها: روی نقش مهمی در ایجاد واکنش های شیمیایی در بدن دارد. این موارد شامل کمک به بدن برای استفاده از اسید فولیک و ایجاد پروتئین ها و DNA جدید است.

سلامت چشم: کمبود روی می تواند در شدید شدن برخی بیماری های چشمی از جمله دژنراسیون ماکولا که می تواند باعث کوری شود مؤثر باشد.

بهبود زخم: روی به تقویت پوست و غشاهای مخاطی کمک می کند، که باعث بهبودی سریع تر زخم ها می شود.

علائم کمبود روی در بدن

طبق گزارش NIH، بیشتر کودکان و بزرگسالان روی کافی مصرف می کنند. اما بزرگسالان مسن ممکن است میزان توصیه شده را دریافت نکنند و نیاز به مکمل داشته باشند.  برخی از علائم مرتبط با کمبود روی عبارتند از:

•  تحت تاثیر طعم و بو قرار گرفتن
• از دست دادن اشتها
• اسهال
• ریزش مو
•  اختلال در پاسخ سیستم ایمنی
•  ناتوانی جنسی
•  رشد ضعیف

نحوه تشخیص کمبود روی در بدن

پزشکان نمی توانند به درستی با بررسی آزمایشات خون میزان کمبود روی را تشخیص دهند. درعوض، آنها معمولاً برای تعیین میزان کمبود روی، علائم و میزان متوسط رژیم غذایی روزانه فرد را در نظر می گیرند.

گاهی نیز مصرف بیش از حد روی از طریق مکمل ها می تواند باعث مسمویت فرد مصرف کننده شود. با این حال تا به حال گزارش مسمویت غذایی با خوردن مقادیر زیاد منابع غذایی طبیعی دارای روی نداشته ایم.  علائم مسمومیت به دلیل روی عبارتند از:

•  از دست دادن اشتها
•  اسهال
•  سردرد
• حالت تهوع
• گرفتگی معده
• استفراغ

سخن آخر

روی در بسیاری از غذاهای طبیعی موجود است و بسیاری از تولید کنندگان روی را به غذاهایی مانند غلات اضافه می کنند. بنابراین معمولا همه افراد روزانه مقادیر مورد نیاز روی را دریافت می کنند و جای نگرانی وجود ندارد. همچنین با توجه به اینکه غذاهایی مانند گوشت ها، لوبیا، دانه ها و جو دوسر، حاوی روی هستند می توانید میزان مصرف روی خود را کنترل کنید و در صورتی که احساس کمبود نسبت به این ماده معدنی کردید یعنی علائم کمبود را تشخیص دادید باید به پزشک مراجعه کنید تا با استفاده از مکمل ها این کمبود جبران شود. 

[collapse id=2957]

منبع: سلامت بانوان اوما

در دوران بارداری ممکن است در هر زمان شما عوارض مختلفی را تجربه کنید که بعضی از آن ها قابل تحمل و بعضی دیگر اذیت کننده و یا خطرناک هستند. یکی از عوارض بارداری بخصوص در اوایل حاملگی سردرد است که گاهی خفیف و گاهی شدید می باشد. در این مقاله ما می خواهیم در مورد سردرد در بارداری و انواع روش های درمان آن با شما مامان های اومایی عزیز صحبت کنیم. پس تا پایان با ما همراه باشید. 

آیا سردرد در دوران بارداری معمول است؟

سردرد در دوران بارداری در بسیاری از زنان مخصوصا در اوایل شایع است. زیرا در این زمان بدن شما در حال تطابق خود با شرایط جدید و تغییرات هورمونی می باشد. هنوز دلیل اصلی این سردردها مشخص نیست اما به احتمال زیاد با تغییرات هورمونی و گردش خون ارتباط دارد.

یکی از مرسوم ترین انواع سردرد در دوران بارداری سردرد تنشی است و ممکن است شما را اذیت کند. سردرد تنشی بصورت یک درد مبهم و ثابت در هر دو طرف سر یا پشت گردن احساس می شود.

میگرن در بارداری چگونه است؟

میگرن در بارداری نیز نسبتاً مرسوم می باشد و در حدود 16 درصد از زنان در طول اولین بارداری سردردهای میگرنی اتفاق می افتد. این نوع درد با سردرد تنشی در بارداری متفاوت می باشد. میگرن معمولا باعث درد ضربان دار، در یک طرف سر  می شود و دیگر علائم میگرن شامل تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و سر و صدا در این دوران می باشد. در حدود دو سوم از زنان که در پیش از بارداری میگرن داشتند بخصوص آنهایی که درد میگرن آنها با دوره قاعدگی آنها در ارتباط است در دوران بارداری این مشکل شدیدتر می شود و باید محیط مناسبی برای استراحت و کمک به کاهش این نوع مادران فراهم کرد تا کمتر اذیت شوند. 

علت سردرد من در دوران بارداری چیست؟

سردرد در بارداری همیشه به خود دوران بارداری وابسته نیست و گاهی دلایل دیگری دارد که مربوط به سبک زندگی می باشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

• بالا و پایین بردن مصرف کافئین
• داشتن استرس و احساس خستگی (لطفاً مقاله سلامت روان در بارداری را مطالعه نمایید)
• کم شدن آب بدن و احساس گرسنگی
• آلرژی به فصل و یا غذای خاص
• آنفولانزا یا سرماخوردگی

درمان سردرد در بارداری

برای جلوگیری یا رفع سردرد خفیف در طول بارداری نیازی به مصرف دارو نیست و می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

•  کمپرس سرد. دراز بکشید و کمپرس سرد را روی سر خود قرار دهید.
•  اجتناب از موارد تحریک سردرد. اگر غذاهای خاص یا بوها قبلا باعث میگرن می شده است، از آنها اجتناب کنید. 
• در طول روز فعالیت فیزیکی داشته باشید. پیاده روی روزانه یا تمرین هوازی را امتحان کنید.
• مدیریت استرس. راه های مناسب برای مقابله با عوامل استرس زا را پیدا کنید.
•  تکنیک های آرامش را تمرین کنید. سعی کنید تنفس عمیق، یوگا، ماساژ و تجسم را امتحان کنید.
• وعده های غذایی منظم داشته باشید. وعده های غذایی منظم و رژیم غذایی سالم به جلوگیری از سردرد کمک می کند. همچنین، مقدار مایعات به مقدار زیاد بنوشید.
•  برنامه خواب منظم داشته باشید. محرومیت از خواب در طول بارداری ممکن است باعث سردرد طولانی شود.
• اکثر زنان حامله می توانند با مصرف استامینوفن ساده به درمان سردرد بپردازند. 

سردرد در دوران بارداری شایع است. با این حال، اگر سردرد شدید دارید که از بین نمی رود، با پزشک خود تماس بگیرید. سردرد شدید می تواند نشانه ای از عوارض حاملگی باشد که با فشار خون بالا و علائم آسیب به سیستم عصبی و کلیه ها (پره اکلامپسی) همراه است.

سایر سوالات شما درباره درمان سردرد در بارداری

1- آیا می توانم در بارداری برای تسکین سردرد مسکن مصرف نمایم؟

استامینوفن یا همان پاراستامول در بارداری مجاز است و می تواند در موارد سردرد در بارداری مورد استفاده قرار گیرد .با این وجود توصیه شده تا آنجا که ضروری نشده از مصرف آن خود داری کنید. در صورتی که استامینوفن کمکی به کم کردن سردرد شما در بارداری نکرد، با پزشک خود تماس بگیرید و از او کمک بخواهید. آسپیرین نباید در بارداری مصرف گردد مگر اینکه پزشک آن را تجویز کند. در سه ماهه اول و سه ماهه سوم بارداری مصرف ایبوپروفن می تواند باعث سقط جنین و یا به تأخیر افتادن زایمان گردد، ولی این ریسک در سه ماهه دوم بارداری کمتر می باشد.

2- آیا درمان های میگرن در بارداری بدون خطر می باشند؟

بهتر است برای هر نوع روش درمانی که مد نظر دارید و یا به شما توصیه شده است با پزشک خود مشورت نمایید. در این صورت ممکن است پزشک با توجه به شرایط بارداری به شما چیزی دیگری مانند قرص های ضد تهوع بدهد. ولی بخاطر داشته باشید، در هر صورت باید سعی کنید کمتری مصرف ممکن دارویی را در دوران بارداری داشته باشید. 

3- آیا چیز دیگری برای کمک به سردرد در بارداری وجود دارد؟

استراحت کردن بیشتر و دوری کردن از استرس احتمالی می تواند به کاهش سردرد کمک کند. همچنین کمپرس آب گرم در برخی افراد بسیار کمک کننده است. ماساژ سر و یا مالش دادن نقاط حساس نبض دار سر نیز می تواند برای شما مفید باشد. مطمئنا انجام ماساژ حرفه ای به تخلیه استرس بدن شما در بارداری و تسکین درد های شما کمک زیادی خواهد کرد.

4- چه وقت من باید بخاطر سردرد به پزشک مراجعه کنم؟

اکثر سردرد های بارداری ناخوشایند ولی در عین حال بی خطر می باشند. با این حال اگر شما علاوه بر سردرد با علائم دیگری چون تاری دید، استفراغ شدید و تورم ناگهانی و التهاب مواجه شدید  فوراً با پزشک خود مشورت نمایید.

29 راه پیشگیری از سردرد در بارداری

همیشه پیشگیری از درمان بهتر است. بهترین راه برای جلوگیری از سردرد در دوران بارداری اجتناب از تحریک کننده های سردرد می باشد. از طریق تکنیک های آرام سازی به مدیریت و کاهش استرس بپردازید. ما توصیه می کنیم برای پیشگیری و کاهش سردرد در بارداری به نکات زیر عمل کنید:

1. ماساژ ملایم انجام دهید.
2. به موسیقی ملودیک آرامش بخش گوش دهید.
3.  به تماشای یک نمایش تلویزیونی سرگرم کننده بپردازید.
4.  در یک سرگرمی آرامش بخش شرکت کنید و از استرس دوری کنید.
5. رژیم غذایی متعادل که شامل تمام گروه های غذای مغذی است، داشته باشید.
6. اگر وعده های غذایی سنگین باعث ناراحتی شما می شوند، وعده های غذایی خود را کم کنید. وعده های منظم شکم شما را پر می کند و از گرسنگی که باعث ایجاد سردرد می شود، جلوگیری خواهد کرد.
7. ورزش های ملایم و منظم را انجام دهید که به شما کمک می کند و استرس را کاهش می دهد.
8. از مصرف کافئین زیاد اجتناب کنید، زیرا قهوه می تواند باعث سردرد شود.
9.  در طول روز آب به مقدار زیاد بخورید.
10. استراحت کنید و خوب بخوابید.
11. از غذاهایی که باعث سردرد می شوند بپرهیزید.
12. اطمینان حاصل کنید که موقعیت صندلی، صفحه نمایش کامپیوتر و صندلی اتومبیل شما مناسب است.
13. برای رانندگی، ممکن است در طول روز نیاز به تنظیم آینه عقب داشته باشید. زیرا بدن شما به طور طبیعی در طول روز تغییر می کند و تغییر جهت گردن در طول رانندگی می تواند باعث سردرد شود.
14. چک کنید که بالش های تختتان خیلی بلند نباشند، زیرا ممکن است باعث گردن درد شود. اگر تشک شما بیش از هفت سال سن دارد، ممکن است بر پشت و کمرتان تاثیر بگذارد و باعث درد گردن و کمر شود. 
15. دراز بکشید و پارچه خنک روی پیشانی خود قرار دهید.
16. گردن، شانه و پاهای خود را ماساژ دهید.
17. استراحت کنید. زودتر به رختخواب بروید.
18. 2 تا 3 لیتر آب تصفیه شده در روز بخورید.
19. در طول روز چند وعده کوچک غذا بخورید. در هر وعده حتما باید قسمی از غذای شما شامل پروتئین باشد.
20. موسیقی آرام بخش پخش کنید و تمرین تنفس کنید. تمرین تنفس آهسته، عمیق و شکمی به کاهش سردرد کمک می کند. 
21. حمام گرم با نمک های اپسوم نیز مناسب است. 15 دقیقه در حمام بخوابید و استراحت کنید.
22. اگر سردرد سینوسی دارید، یک کمپرس گرم بر روی چشم و بینی خود قرار دهید یا حمام بخار بگیرید. 
23. طب سوزنی را امتحان کنید.
24. به یک کارشناس روانشناسی مراجعه کنید.
25.  با تمرین مدیتیشن، استرس را کاهش دهید.
26. غذاهای غنی از پروتئین یا آهن بخورید.
27. ممکن است نیاز به کلسیم و منیزیم بیشتری داشته باشید. باید 500-800 میلی گرم منیزیم به صورت روزانه و 1000 تا 1500 میلی گرم کلسیم در روز مصرف کنید. اگر فکر می کنید این مقدار در رژیم غذایی شما نیست با پزشکتان مشورت کنید تا برای شما مکمل تجویز کند. 
28.  روزانه یک لیوان شیر با دارچین و عسل بنوشید.
29.  هر روز یک مشت بادام بخورید.

سخن آخر

سردرد در بارداری از جمله عوارضی است که برای خیلی از مادران ایجاد می شود و نمی توان به طور مطلق از آن پیشگیری کرد اما می توان تا حد زیادی با استفاده از یک سبک زندگی متناسب مانند ورزش کردن و استفاده از غذاهای مناسب و نوشیدنی زیاد و استراحت کافی از شدید شدن این عارضه جلوگیری کرد. در هر صورت اگر سردرد به تنهایی ایجاد شود جای نگرانی نیست و فقط باید با روش های گفته شده آن را درمان کنید اما در صورتی که علاوه بر سردرد علائم شدید دیگری مانند تهوع، تاری دید و استفراغ هم دارید حتما باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شده و درمان شوید. 

[collapse id=2949]

منبع: سلامت بانوان اوما

داشتن یک رژیم غذایی مناسب بخصوص در زمان هایی که بدنمان دچار تغییرات هورمونی می شود به عنوان یک مسئولیت بزرگ در قبال سلامتیمان محسوب می شود و به ویژه اگر شما دچار سندرم پیش از قاعدگی، دردهای شدید در هنگام پریودی و یا سایر علائم سخت این دوران هستید توجه به رژیم غذایی در این چند روز می تواند کمک بزرگی به شما بکند. در این مقاله می خواهیم به شما بانوان اومایی عزیز بگوییم در دوران مختلف از یک چرخه قاعدگی بهتر است چه غذاهایی را بخوریم تا علائم سخت این روزها کمتر شود. پس با ما همراه باشید.

چرا رژیم غذایی در دوران پریودی مهم است؟

تمام هورمون های موجود در سیستم غدد درون ریز ما که برای انجام وظایف حیاتی و بهبود هموستاز (حالت تعادل) در بدن کار می کنند، تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله رژیم غذایی، شرایط محیطی، آرامش و... قرار دارند. به طور خاص، تعادل پروژسترون و استروژن (هورمون های کنترل کننده چرخه های ماهانه که در پریودی در حال نوسان هستند) نه تنها برای سلامت بدن بلکه از نظر روحی روانی تاثیر بسیار زیادی بر افراد دارد.

برخی از مواد غذایی به طور مستقیم بر پاک سازی بدن، هماهنگ کردن فعالیت هورمون ها و یا ترشح مناسب آن ها تاثیر می گذارند. به عنوان مثال پروتئین اسیدهای آمینه را فراهم می کند که مواد اولیه مورد نیاز برای ترشح مناسب هورمون ها هستند و یا غذاهایی مانند کلم و کلم بروکلی به دلیل غنی بودن از ماده ای به نام سولفورافان به سم زدایی بدن و از بین بردن استروژن اضافی کمک می کند. همچنین ویتامین C که در غذاهایی مانند سبزیجات دارای برگ های تیره، مرکبات و جعفری یافت می شود، کلیدی برای کمک به تولید کورتیزول است که استرس ما را کاهش می دهد. از طرفی غذاهایی که دارای منیزیم هستند مانند سبزیجات تیره و آجیل به کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی کمک می کنند و دردهای قاعدگی را بهبود می بخشند. 

به طور کلی تعادل و حفظ قند خون در یک سطح مشخص با استفاده از یک رژیم غذایی مناسب باعث کاهش نوسانات خلقی، وزن ایده آل، بهتر شدن خواب و ... می شود. بهتر است در طول قاعدگی از غذاهای حاوی فیبر و پروتئین در فواصل منظم استفاده کنید و میزان قندها و کربوهیدرات ها را کاهش دهید.

توجه به واکنش بدن خانم ها نسبت به مواد غذایی در طول چرخه قاعدگی یکی از ارکان اساسی در مراقبت از سلامت آن ها می باشد. غذای مناسب نه تنها می تواند علائم ناراحت کننده پریودی را کاهش دهد بلکه سطح انرژی شما را افزایش داده و روحیه بهتری به شما هدیه می دهد.

فاز یک پریودی: غذاهای مناسب در روزهای خونریزی زیاد

در این روزها مواد مغذی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید که باعث گرم کردن و انرژی دادن به بدن شوند. در شروع چرخه، هورمون های ما در کمترین حد خود هستند و در حال فعالیت برای ریزش دیواره داخلی رحم می باشند. به دلیل این فشار هورمونی، احتمالاً سطح انرژی پایین است، بنابراین از بدن با مقدار زیادی آب تصفیه شده و غذاهای غنی از مواد مغذی غیر فرآوری شده که باعث حفظ انرژی و قند خون می شوند، مراقبت کنید. 

ترکیبی مناسب از پروتئین های بدون چربی، چربی های سالم و کربوهیدرات هایی مانند سبزیجات ریشه ای، خوراکی های سبوس دار و پر از حبوبات، می توانند در این روزها انرژی زیادی را برای شما فراهم کنند. در صورت امکان، غذاهای پخته شده، تخمیر شده، جوانه زده یا فعال شده را نیز در رژیم غذایی خود قرار دهید زیرا هضم آنها آسان تر است.

 غذاهای سرشار از آهن مانند عدس، جلبک دریایی، تخم کدو تنبل، آلو خشک و اسفناج را بصورت روزانه مصرف کنید و در صورت خوردن محصولات حیوانی از مواردی مانند گوشت گاو، تخم مرغ و ماهی که منبع خوبی از آهن هستند استفاده نمایید تا آهن از دست رفته بدن در طول خونریزی جبران شود. احساس سیری و انرژی بیشتر باعث خلق و خوی بهتر شده و کمتر شما را در این دوران عصبی می کند. 

مناسب ترین غذاها در دوران خونریزی یا روزهای اول پریودی عبارتند از:

• سبزیجات دریایی مانند جلبک
• سیب زمینی شیرین
•  برنج قهوه ای فعال شده
•  ماست های کفیر یا پروبیوتیک (ماست های پرچرب و ترش پروبیوتیک بیشتری دارند.)
• تخمه کدو تنبل
•   ارزن
•  جوانه گندم
•  پروتئین شامل گوشت گاو، مرغ، عدس، ماهی، تخم مرغ
• آجیل

مکمل ها و گیاهان دارویی

• روغن منیزیم:  رفع گرفتگی و میگرن

• ویتامین های گروه B : برای کاهش حساسیت پستان ها، گرفتگی، لخته و میگرن

• Agnus Castus: برای کاهش بسیاری از علائم سندرم پیش از قاعدگی

فاز دو : رژیم غذایی بعد از پریودی و قبل از تخمک گذاری

مواد غذایی مصرفی در این دوران باید تازه و سبک باشند. در این زمان هنوز میزان هورمون ها پایین است اما با آماده شدن بدن برای تخمک گذاری کم کم هورمون ها افزایش پیدا می کنند و شما در این زمان انرژی بیشتری خواهید داشت و حتی قدرت بدنی شما برای ورزش کردن بیشتر می شود. پس بهتر است در این چند روز از غذاهای تر و تازه و سبک مانند انواع سالاد و غذاهای تخمیر شده مانند کفیر، ماست پروبیوتیکی یا سوسیس خوب استفاده کنید که روده را سم زدایی می کنند. با افزایش استروژن قبل از تخمک گذاری، برخی از خانم ها از انرژی، تمرکز و قدرت بیشتری برخوردار هستند و حتی میل جنسی آن ها افزایش پیدا می کند. به این فاز، فاز فولیکولار نیز گفته می شود و بهترین غذاهای مناسب برای این دوران عبارتند از:

•  انواع سبزیجات و سالاد
•  بذر کتان
•  آووکادو
• کلم بروکلی
•  مخلوط آجیل یا دانه
•  ماست پروبیوتیک
•  کدو سبز و  پیاز
• گندم سیاه
• ماهی سالمون
• کفیر

مکمل ها و گیاهان دارویی

پروبیوتیک ها: مصرف روزانه پروبیوتیک ها پشتیبانی خوبی برای کمک به هضم، سم زدایی، ایمنی و بهبود خلقی می باشند.

ریشه شاتواری: قوای جنسی و میل شما را افزایش می دهد. بخصوص در صورت تمایل به بارداری استفاده از این مکمل با مشورت پزشک مناسب است.

L تانین و مرهم لیمو: اگر افزایش سطح انرژی شما به احساس بی قراری منجر شده و باعث ایجاد استرس می شود می توانید از این ماده استفاده کنید. 

فاز سه : رژیم غذایی در دوران تخمک گذاری

در روزهای تخمک گذاری بهتر است از غذاهای حاوی فیبر و سبک استفاده کنید. در این مرحله سطح هورمون های جنسی بخصوص استروژن افزایش یافته تا به تخمک گذاری کمک کند. دمای پایه بدن نیز دو روز بعد از تخمک گذاری افزایش پیدا می کند و میزان انرژی شما را بیشتر خواهد کرد. افزایش بیش از حد استروژن می تواند باعث حساسیت سینه ها و لکه بینی شود. بنابراین مصرف مواد غذایی مغذی و مناسب در این زمان به کبد برای از بین بردن استروژن اضافی کمک خواهد کرد. بهترین غذاها در روزهای تخمک گذاری عبارتند از:

•  تخم مرغ
•  تربچه
•  سبزیجات
• نان، پاستا، برنج  وهمه مواد غذایی دارای ویتامین های BB
•  میوه ها: انواع توت ها، مرکبات و پاپایا

مکمل ها و گیاهان دارویی

ویتامین B6: برای تولید انرژی، بهبود خلق و خو و تنظیم هورمون ها در طول چرخه قاعدگی

 چای رازیانه: برای داشتن خوابی عمیق و راحت تر

فاز 4: رژیم غذایی قبل از شروع مجدد خونریزی بعدی

با نزدیک شدن به روزهای قاعدگی و خونریزی مجدد، سطح هورمون ها به اوج خود می رسد و بسیاری از خانم ها در این زمان علائم سندروم پیش از قاعدگی یاPMS را تجربه می کنند. شما می توانید با داشتن رژیم غذایی مناسب علائم این دوره مانند تورم سینه ها و نفخ را کاهش دهید. در این زمان از خوردن غذاهای شور خودداری کنید زیرا مشکلات را بددتر می کنند. همچنین نباید زیاد از مواد دارای قند مصنوعی استفاده کنید زیرا همین خاصیت را برای بدن دارند.

 اگر شما قبل از پریودی دچار هوس غذایی می شوید احتمالا در این روزها میل زیادی به کربوهیدارت ها خواهید داشت. بهتر است از کربوهیدرات هایی مانند برنج قهوه ای، ماکارانی یا نان که دارای فیبر و ویتامین های B هستند استفاده کنید تا هوس شما کاهش یافته و حالات روحیتان متعادل شود. در این زمان باید میزان مصرف الکل و کافئین را نیز کاهش دهید زیرا این مواد محرک های قوی هستند و باعث افزایش اضطراب و نوسانات خلقی می شوند. همچنین میزان جذب ویتامین ها و مواد معدنی ضروری را کاهش می دهند. بنابراین بهتر است به جای آن ها از دمنوش های مفید گیاهی مانند ریشه کاسنی و یا آب میوه های گازدار استفاده کنید.

بهترین غذاهای مناسب قبل از شروع پریودی:

• گل کلم
•  خیار 
• چای گیاهی فاقد کافئین
• دانه کنجد
• اسفناج
• برنج قهوه ای
•  مواد پروتئین دار مانند: مرغ ، گوشت بدون چربی، ماهی و غذاهای دریایی
• انواع توت ها
• لاته
•  شکلات تیره

مکمل ها و گیاهان دارویی

Viridian: سم زدایی قند بدن برای کاهش  هوس نسبت به شکر و شیرینی جات

Ashwagandha: کاهش استرس بدن

 Viridian Mg  B6: کاهش اضطراب، تنش و بهبود خواب.

نمک های حمام دارای منیزیم برای کاهش احتباس آب و اضطراب

سخن آخر

همان طور که مشاهده کردید رعایت رژیم غذایی مناسب در هر یک دوره های زمانی یک چرخه قاعدگی کامل می تواند تاثیر بسیار زیادی بر سلامت خانم ها و کاهش علائم مختلف و افزایش انرژی داشته باشد و به شما کمک می کند پریودی راحت تری را بدون تشنج سپری کنید. 

[collapse id=2948]

منبع: سلامت بانوان اوما

کیست تخمدان یک مشکل رایج در میان خانم ها است و بسیاری از زنان ممکن است در طول زندگی خود این بیماری را تجربه کنند. در این وضعیت، کیسه های پر از مایع درون تخمدان ها و یا روی سطح تخمدان ایجاد می شوند. این کیست ها دارای طبیعت متفاوتی هستند. گاهی اوقات، کیست ها رشد می کنند و خودشان نیز از بین می روند. با این حال، اگر این کیست ها به علت بیماری های دیگر هورمونی ایجاد شوند، ممکن است سرطانی باشند.

متاسفانه در بسیاری از موارد علائم این بیماری قابل مشاهده نیست. با این حال، اگر این کیست ها را داشته باشید، ممکن است در چرخه قاعدگی خود، بی نظمی هایی را مشاهده کنید، احساس درد در هنگام حرکت روده داشته باشید، فشار مثانه، استفراغ و حالت تهوع را نیز تجربه کنید. البته برخی از این علائم تنها در صورت بزرگ شدن کیست ها و افزایش شدت بیماری ایجاد می شوند و همه خانم های مبتلا به کیست تخمدان آن را تجربه نخواهند کرد. در این مقاله می خواهیم در مورد درمان کیست تخمدان با عسل با شما بانوان اومایی صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

خانم ها توجه کنید:

اولین درمان کیست کاهش وزن در صورت چاقی و داشتن اضافه وزن است و بعد از آن درمان های دیگر موثر واقع می شوند. برای برطرف شدن کیست ها باید زیر نظر پزشک باشید و دارو مصرف کنید. اما سایر روش های درمان خانگی می توانند در کنار روش های درمانی مدرن و پزشکی کمک کننده باشند و روند بهبودی را سرعت ببخشند. هیچ گونه سند علمی و معتبر در زمینه درمان کیست تخمدان با عسل و سایر روش های گیاهی نیست اما در علم سنتی و تجربیات و اعتقادات قدیمی ها درمان های این چنینی بیشتر از درمان های شیمیایی توصیه می شود.

آلوئه ورا و عسل برای درمان سریع کیست تخمدان در خانه

یکی از روش های موثر برای درمان کیست های تخمدان استفاده از آلوئه ورا و عسل است که برای استفاده از آن باید به روش زیر عمل کنید:

مواد لازم:

• آلوئه ورا
• عسل

طرز تهیه:

•  برگ های آلوئه ورا را دو هفته در یخچال نگه دارید. پس از آن، آنها را رنده کرده و در آب فشار دهید.
•  آب گیاه را با عسل مخلوط کنید. آن را در یخچال نگه دارید.

نحوه استفاده:

- یک قاشق چایخوری از این مخلوط را بردارید. یک تامپون را در این مخلوط خیس کنید. شب قبل از خواب آن را در داخل واژن بگذارید و صبح آن را بردارید (دقت کنید قبل از وارد کردن هر ماده ای در واژن مقداری از آن را روی قسمت ران تست کنید و در صورت عدم حساسیت مواد را وارد نمایید)

استفاده از کافور و عسل برای درمان کیست تخمدان

می توانید ترکیبی از کافور و عسل را برای درمان کیست های تخمدان استفاده کنید. برای استفاده از نسبت مساوی استفاده نمایید. این درمان را به مدت 10 روز انجام دهید اما از این درمان در طول پریودی خود استفاده نکنید.

- این درمان خانگی برای درمان کیست تخمدان 100٪ طبیعی است و همچنین استفاده از آن آسان است. درمان با این روش عوارض جانبی ندارد. بنابراین، اگر در معرض این مشکل هستید، نگران نباشید. 

- از این روش با استفاده از تامپون استفاده کنید. تامپون را در مخلوط بشویید، آن را روی واژن بمالید و بگذارید یک شب بماند.

• اگر از درمان کافور استفاده می کنید، قبل از استفاده از درمان آلوئه ورا، کمی صبر کنید. بعد از ده روز استفاده از درمان کافور، 10 روز از هیچ درمانی استفاده نکنید. سپس 10 روزه از درمان آلوئه ورا استفاده کنید.
• اگر می توانید، سیکل قاعدگی خود را هماهنگ کنید، که در طول ده روز استراحت باشد بهتر است. زیرا نمی توانید در طول پریودی خود از این روش های درمانی استفاده کنید.

این درمان عالی است، زیرا نه تنها کیست ها را درمان می کند، بلکه زخم های رحم، ناباروری و سایر مشکلات زنان را نیز درمان می کند چون عسل یک داروی ضد میکروب بسیار است.

سخن آخر

عسل همیشه به عنوان یک داروی عالی در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها و عفونت ها شناخته شده است. با اینکه شاید خیلی سند علمی در مورد عسل و این نوع درمان های خانگی وجود نداشته باشد اما تجربه در طب چینی و سنتی نشان داده است که عسل حتی از بسیاری از داروهای شیمیایی تاثیر بهتری داشته است و علاوه بر این، عوارض جانبی ایجاد نمی کند که در درمان بیماری های زنانه بسیار اهمیت دارد. بنابراین شما نیز اگر مبتلا به کیست تخمدان هستید می توانید این روش ها را امتحان کنید و معجزه آن را ببینید.

[collapse id=2947]

منبع: سلامت بانوان اوما

شپش ها حشرات انگلی هستند که از خون شما تغذیه می کنند. این حشره ریز می تواند به راحتی از فرد مبتلا به فرد سالم با استفاده از وسایل مشترک و یا ارتباط نزدیک مانند دست دادن و ... انتقال پیدا کند. به همین دلیل در میان دانش آموزان بیشتر دیده می شود و اگر فرد تا قبل از بهبودی با دیگران ارتباط نزدیکی داشته باشد آن ها را نیز دچار شپش خواهد کرد. در این مقاله می خواهیم به طور کامل شپش و نکات مهم درمورد آن را برای شما اومایی های عزیز توضیح دهیم. با ما همراه باشید. 

در این مقاله می خوانیم:

عکس شپش سر
انواع شپش
علائم شپش سر
علت شپش چیست؟
شپش سر را چگونه از بین ببریم؟
طول عمر شپش سر چقدر است؟
تشخیص شپش چگونه است؟
درمان دارویی شپش

عکس شپش سر

انواع شپش

سه نوع شپش وجود دارد:

1-  شپش سر

این نوع شپش در قسمت های مختلف پوست سر مانند ناحیه گردن و گوش شما دیده می شوند.

2-  شپش های بدن

این شپش ها در لباس و ملافه زندگی می کنند و برای تغذیه به سمت پوست شما حرکت می کنند. شپش های بدن اغلب افرادی مانند افراد بی خانمان که قادر به شستشو یا شستن لباس ها به طور منظم نیستند را مبتلا می کند. 

3-  شپش ناحیه تناسلی

به طور معمول این شپش ها بر روی پوست و موی ناحیه تناسلی شما و اغلب در موهای درشت بدن مانند موی سینه، ابروها یا مژه ها دیده می شوند. افرادی که دچار مشکلات بهداشت شخصی هستند بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. 

علائم شپش سر

نشانه ها و علائم شپش ها عبارتند از:

•  خارش شدید
•  خارش ناشی از رویش مو.
•  مشاهده شپش بر روی پوست، بدن، لباس، یا ناحیه تناسلی و دیگر موهای بدن. 
•  مشاهده تخم شپش بر روی ساقه مو. ممکن است تخم شپش با شوره سر اشتباه گرفته شود، اما تفاوتشان این است که بر خلاف شوره سر، آنها نمی توانند به راحتی از مو خارج شوند.
•  دانه های کوچک قرمز روی پوست سر، گردن و شانه.

علت شپش سر چیست؟

شپش ها روی زمین ریخته نمی شوند و از طریق روش های زیر پخش خواهند شد:

1-  تماس سر به سر و یا بدن به بدن

انتقال شپش می تواند از کودکان به اعضای خانواده در حین بازی یا بغل کردنشان اتفاق بیفتد.

2-  انتقال شپش از طریق وسایل ذخیره شده

نگه داری لباس های آلوده در کمد، قفسه ها یا روی چوب لباسی در مدرسه، یا نگهداری وسایل شخصی آلوده مانند بالش، پتو، شانه و اسباب بازی در خانه می تواند به گسترش شپش کمک کند.

3- اقلام اشتراک گذاشته شده در میان دوستان یا اعضای خانواده

این اقلام می تواند شامل لباس، هدفون، برس، کمربند، گلسر، حوله، پتو، بالش و اسباب بازی ها و... باشند.

4-   تماس با مبلمان آلوده

دراز کشیدن بر روی تخت یا نشستن روی مبلمانی که توسط فرد آلوده به شپش استفاده شده است موجب گسترش و انتقال شپش می شود. شپش می تواند یک تا دو روز در خارج از بدن و روی سطوح زنده بماند.

5-  تماس جنسی

شپش تناسلی معمولا از طریق تماس جنسی نیز گسترش می یابد که این مورد بیشتر به بزرگسالان مربوط می شود. اما شپش های تناسلی در کودکان نشانه ای از قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی می باشد.

شپش سر را چگونه از بین ببریم؟

جلوگیری از گسترش شپش سر در میان کودکانی که به مهد یا مدرسه می روند دشوار است. ارتباط بسیار نزدیکی میان کودکان و وسایل متعلق به آنها وجود دارد که می تواند به راحتی باعث انتقال شپش شود. این مسئله هیچ ارتباطی با عادت های بهداشتی شما و یا فرزندان شما ندارد و اگر کودک شما دچار شپش شود به معنی ایفای نقش نامناسب والدین نیست. 

مطالعات نشان داده است مواد تشکیل دهنده برخی از محصولات بدون نسخه برای درمان شپش شامل روغن های گیاهی مانند نارگیل، زیتون، رزماری و درخت چای است که می توانند موثر باشند. با این حال، این محصولات در دسته محصولات "طبیعی" طبقه بندی می شوند، بنابراین توسط اداره غذا و داروی (FDA) تنظیم نمی شوند و ایمنی و اثربخشی آنها با استانداردهای FDA تست نشده است. روش های مناسب دیگری که می توانید برای درمان شپش از آن ها استفاده کنید عبارتند از:

•  از کودک خود بخواهید از تماس سر به سر با همکلاسی ها در طول بازی و سایر فعالیت ها جلوگیری کند.
•  به فرزندتان آموزش بدهید وسایل شخصی خود را به اشتراک نگذارد. این وسایل شخصی خطرناک شامل کلاه، روسری، کت، شانه، برس، لوازم جانبی مو و هدفون می باشند.
•  به فرزند خود آموزش بدهید از قرار دادن وسایل شخصی خود در جاهایی که در آن کلاه و لباس های دیگر دانش آموزان آویزان شده یا نگهداری می شود اجتناب کند.

با این حال، انتظار نمی رود شما و فرزندتان بتوانید تمام احتمالات ممکن برای گسترش شپش را از بین ببرید. فرزند شما ممکن است تخم شپش روی موهای خود داشته باشد، اما لزوما این تخم شپش باعث ایجاد شپش نمی شود. زیرا بعضی از تخم ها خالی از شپش هستند. تخم های کوچک نیز به راحتی قابل درمان هستند. 

طول عمر شپش سر

سیر زندگی‌ شپش‌ شامل‌ سه‌ مرحله‌است‌:

تخم‌: که‌ به‌ آن‌ رشک‌ هم می گویند و ممکن‌ است‌ متعدد و منفرد باشد وتوسط یک نوع ماده‌ چسبنده‌ به‌ موها و لباسها بچسبد. رشک‌ کوچک‌، سفید و تخم‌مرغی‌ شکل‌ است‌ که‌ یک‌ انتهای آن مسطح‌ و گود و انتهای‌ دیگر آن نقطه‌ای‌می‌باشد. هر شپش‌ ماده‌ در مدت‌ 4 تا 9 روزسیصد تخم‌ می‌ریزد و تخم ها در شرایط دمای‌ مناسب‌ 22 درجه‌ سانتی‌گراد و بالاتر در مدت‌ دو تا سه‌ روز باز می‌شوند. بنابراین افرادی که در مناطق گرم هستند و دچار شپش می شوند سخت تر درمان خواهند شد. 

لارو یا نمف‌: پس‌ از بازشدن‌ تخمها لاروها که‌ شبیه‌ شپش‌ هستند آزاد شده و با سه‌ بار پوست‌ اندازی ‌به‌ شپش‌ بالغ‌ تبدیل‌ می‌شوند. برای تبدیل تخم به شپش بالغ حدود 10 الی 15 روز زمان لازم است. 

شپش‌ بالغ‌: پس‌ از بلوغ شپش به‌ انگل‌ بالغ‌ تبدیل ‌می‌شود. مدت‌ زمان‌ لازم‌ برای‌ تبدیل ‌تخمها به‌ شپش‌ بالغ‌ 2 تا 3 هفته ‌می‌باشد. طول‌ عمر شپش‌ها 30 تا 50روز است. شپش های بالغ و انگلی می توانند عامل یک بیماری عفونی به نام پدیکولوزیس باشند.

تشخیص شپش چگونه است؟

در طی یک معاینه، پزشک ممکن است با استفاده از یک لنز بزرگنمایی و یک نور ویژه که باعث می شود رنگ شپش ها آبی کم رنگ شود آن ها را بررسی کند.

تشخیص شپش سر

تشخیص شپش سر می تواند پس از یک عفونت زنده جوان یا بالغ در مو یا روی پوست، یا پس از ایجاد یک یا چند تخم در ساقه مو که در فاصله 6.4 میلیمتر از پوست سر قرار دارد دیده شود. اگر پزشک هیچ گونه شپش زنده ای مشاهده نکرد یا تخم هایی مشاهده کرد که بیش از 4/1 اینچ ( حدود 10 سانتیمتر) از پوست سر فاصله داشتند، احتمالا آلودگی دیگر فعال نیست. اما برای جلوگیری از عود مجدد تخم ها باید برداشته شوند.

تشخیص شپش بدن و ناحیه تناسلی

مراحل معاینه فیزیکی شپش سر برای بدن و ناحیه تناسلی نیز تکرار می شود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

معمولا می توانید با مراقبت از خود که شامل استفاده از شامپوی بدون نسخه است از شر شپش ها خلاص شوید. با این حال، در صورت وجود موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

•  شامپو بدون نسخه شپش ها را از بین نبرد که در این صورت پزشک شامپوی قوی تری تجویز خواهد کرد. 
• اگر حامله هستید باید در صورت مشاهده علائم شپش حتما به پزشک مراجعه کنید و حتی قبل از مشورت با پزشک از شامپوهای بدون نسخه هم استفاده نکنید.
• اگر   کهیر عفونی یا سایش پوستی دارید نیز باید برای درمان شپش به پزشک مراجعه کنید. 

درمان دارویی شپش

از داروهایی استفاده کنید که به صورت مستقیم شپش ها را از بین می برند. البته به این نکته هم توجه داشته باشید که اعمال بیش از حد دارو می تواند باعث قرمزی و تحریک پوست شود.

درمان شپش سر

درمان شپش سر می تواند شامل موارد زیر باشد:

1-  محصولات بدون نسخه

شامپو حاوی پیرترین و یا پرمترین (Nix) معمولا اولین روش مورد استفاده برای مقابله با آلودگی های شپش است. البته در برخی از مناطق، شپش نسبت به مواد موجود در این شامپوهای بدون نسخه مقاوم می شود. اگر استفاده از این شامپوها تاثیری بر درمان نداشت باید نزد پزشک بروید تا نوع قوی تر آن را برای شما تجویز کند. 

2-  داروهای تجویزی خوراکی

ایورمکتین خوراکی برای درمان شپش به مدت هشت روز تجویز می شود که بسیار هم موثر است. این دارو معمولا برای درمان عفونت هایی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند استفاده می شود. کودکان باید حداقل 15 کیلوگرم وزن داشته باشند تا بتوانند از این داروی خوراکی استفاده کنند. عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل تهوع و استفراغ باشد.

3-  داروهای موضعی

ملاتین (Ovide)

داروی تجویزی است که باید بصورت موضعی روی موهایتان بمالید و بعد از هر بار استفاده مو و پوست سر را ماساژ دهید. دقت داشته باشید که ملاتین قابل اشتعال است. بنابراین بعد از مصرف آن از استفاده از منابع گرما مانند اتوی مو، سشوار و سیگار جلوگیری کنید. همچنین اگر باردار هستید یا شیردهی انجام می دهید قبل از مصرف ملاتین با پزشک خود صحبت کنید. این دارو برای کودکان زیر 2 سال توصیه نمیشود و مهنوز شخص نیست که آیا در سنین 2 تا 6 سالگی ایمن است یا خیر؟

لوسیون بنزیل الکل (Ulesfia)

این لوسیون موضعی دارویی است که بعد از استفاده بر روی پوست و مو باید به مدت 10 دقیقه بماند و پس از آن موها شسته شود. استفاده از این لوسیون بصورت هفته ای یک مرتبه است. عوارض جانبی احتمالی آن شامل التهاب پوست، سر و چشم و همچنین بی حسی در محل مصرف است. این دارو برای کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.

لوسیون (Ivermectin Sklice) موضعی

این لوسیون را باید مستقیما بر روی موی خشک و پوست سر اعمال کنید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید. این درمان را بدون صحبت کردن با پزشک خود تکرار نکنید. عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل تحریک چشم یا قرمزی، شوره سر، خشکی پوست و احساس سوزش در محل استفاده می باشد. این دارو برای کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.

سوسپانسیون موضعی اسپینوزاد (Natroba)

این دارو تجویزی است و باید آن را بر روی موی خشک و پوست سر اعمال کنید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید. اگر شپش هنوز موجود است درمان را پس از هفت روز تکرار کنید. عوارض جانبی احتمالی آن شامل قرمزی یا سوزش چشم و پوست است. این دارو برای کودکان زیر 4 سال توصیه نمی شود.

شامپوی لیندان

در نهایت، لیندان یک شامپوی تجویزی است که گاهی اوقات در صورت عمل نکردن روش های دیگر توسط پزشک توصیه می شود. با این حال، با توجه به عوارض جانبی جدی عصبی، لیندان به عنوان درمان اولیه برای شپش سر توصیه نمی شود.

درمان شپش بدن

اگر شپش بدن دارید، به درمان نیاز ندارید. با این حال، باید همان اقدامات مراقبت از خود را مانند مراقبت از لباس و موارد دیگر و اقدامات مراقبت از شپش سر، را انجام دهید. اگر اقدامات مراقبت از خود باعث خلاص شدن از شپش نشوند، پزشک ممکن است توصیه کند که یکی از درمان های با نسخه یا بدون نسخه شپش سر را امتحان کنید.

درمان شپش تناسلی

با استفاده از بسیاری از درمان های غیر تجویزی و تجویزی که برای شپش سر استفاده می شود، می توان از شر شپش تناسلی نیز نجات یافت. اما برای اینکه خیالتان راحت شود بهتر است ابتدا نزد پزشک رفته و طبق تجویز و توصیه های او عمل کنید.

سخن آخر

همان طور که گفتیم شپش یک بیماری مسری است و در طول درمان مراقبت از خود و جلوگیری از آلوده شدن اطرافیانمان بسیار اهمیت دارد. با مراقبت و درمان های مناسب در خانه می توانید به راحتی شپش ها را از بین ببرید. این درمان ها شامل اطمینان از حذف تخم ها و پاکسازی لباس ها، ملافه ها، وسایل شخصی و مبلمان از شپش است. در اکثر موارد، کشتن شپش هایی که بر روی مو و پوست سر است دشوار نیست. فقط باید به خوبی نظافت را رعایت کرده و مدتی حواستان به لوازم شخصی و ارتباطتان با دیگران باشد. 

[collapse id=67]

منبع: سلامت بانوان اوما